Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Duo Reges: constructio interrete. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Quo modo autem philosophus loquitur? Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Hoc loco tenere se Triarius non potuit.

Easdemne res?

Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.

In schola desinis.

Minime vero istorum quidem, inquit.

Bork

Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.

Si longus, levis.

Sed haec omittamus;

Hoc autem loco tantum explicemus haec honesta, quae dico,
praeterquam quod nosmet ipsos diligamus, praeterea suapte
natura per se esse expetenda.

Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis
ratio et vitae degendae et rerum gerendarum.

His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?

1. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.

Quae duo sunt, unum facit. Dici enim nihil potest verius. Bork

• Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted].
• Illi enim inter se dissentiunt.
• Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
• Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;